Ik heb altijd al gedacht dat mijn madame speciale gaven heeft. Zelfs in die mate dat ik me er af en toe niet gemakkelijk bij voel. Enkele weken geleden zag ik de nieuwe Harry Potter in de bioscoop. Wel, mijn madame heeft enkele trekjes van Professor Sybilla Zwamdrift. Beiden zijn vrouwen. Dat klopt dus al. De professor draagt een bril met dikke glazen, mijn madame heeft net haar bril gewisseld voor lenzen. Hier moet ik dus de gelijkenis al wat temperen. Maar de professor doceert in waarzeggerij, ze voorspelt wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren. Niet dat de professor het altijd juist heeft. Mijn madame blijkt ook de gave van het waarzeggen te hebben.
Enkele dagen voor we op vakantie vetrokken hebben we grote kuis gehouden in onze slaapkamers. Mijn madame vindt er enkele fluo hesjes. Zegt ze:”Hier, stop die maar in de auto. Die zouden nog van pas kunnen komen”. Hoe kon zij toen weten dat we enkele dagen later in het centrum van Pisa geconfronteerd zouden worden met een wagen die alle dienst zou weigeren? Ik vraag het me nog altijd af. Sindsdien wik en weeg ik elk woord dat ze uitspreekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten