Over vrouwen

Wel, hier zit ik dan. Voor een onbeschreven blad. Zo eentje waar de Walen de onderhandelingen willen mee beginnen. Over wat zal ik schrijven? Geen idee eigenlijk. Inspiratie is op.

Ik zou het kunnen hebben over mijn dochters. Hoe ze me op sommige momenten enorm op de zenuwen kunnen werken. Maar om de vrede ten huize te bewaren zal ik hier niet verder over uitweiden.

Kim dan. Ons Kim. Haar afscheid aan de topsport mocht er zijn. Haar laatste race kan dan wel georkestreerd zijn. Maar dat gun ik haar. Net als de ereronde in open wagen, de serenade van de gebroeders Wauters. Kim heeft ons in de koersen waar het echt om gaat zo veel keren doen juichen, zo veel keren ons uit de zetel doen springen, zo veel keer een traan doen wegpinken. Nu was het haar beurt om de tranen te laten rollen. Hoewel, ik moet toegeven dat het water ook in mijn ogen stond en op blogs van andere atletiekliefhebbers lees ik dat ik niet de enige was. Nu weten we ondertussen ook hoe relatief een afscheid is. Nog maar net heeft Lance Armstrong zijn terugkeer aangekondigd of Michael Boogerd wil hetzelfde doen. Op weg naar de Memorial heb ik Kim nog op StuBru gehoord. Dat ze blij was dat ze er niet zo afgetraind meer moet bij lopen. Dat ze vanaf nu wat molliger mag worden en daar niet om zal treuren. Ik heb hier een individu in mijn beurt die vindt dat ze te dik is. Stop. Ik zou niets vertellen waarmee ik de huiselijke rust zou kunnen verstoren.

Terwijl we toch over vrouwen bezig zijn: Goedele. Ik heb in onze keuken een eigenaardige ontdekking gedaan. Twee boeken liggen er naast elkaar. “Ons kookboek”, dat verwacht je in een keuken. Maar daarnaast ligt “Ons seksboek”. Een boek geschreven door Goedele. Wat dat in de keuken ligt te doen, ik zou het niet weten. Kwestie van de gerechten ietwat pikant te maken? En wie heeft net een nieuw tijdschrift uit. Juist, Goedele. In haar kutblad staat een verhaal geschreven door Saskia De Coster. Ik ga dat nu lezen, mijn literaire niveau ietwat op een hoger peil proberen te brengen. Na afgelopen vakantie een boek van Brusselmans en ééntje van Hemmerechts verwerkt te hebben moeten enkele bladzijden De Coster lukken. Op stage in Egmond was een volledig boek van De Coster nog net iets te hoog gegrepen voor mij.