Bijna dertig jaar. Zo lang moet het geleden zijn dat ik nog eens in het cultureel centrum van Strombeek-Bever geweest ben. Toen ik de theaterzaal binnenstapte werd ik ondergedompeld in jeugdherinneringen. Die zaal met zijn met planken beklede wanden en rode stoelen zag er nog net hetzelfde uit als toen.
Het Erasmuscollege, waar ik school liep, stuurde er ons enkele keren per jaar naartoe om ons te voorzien van een zekere culturele bagage. Niet alle voorstellingen waren interessant. Ik herinner me een uiteenzetting over de geschiedenis van het balletdansen. Dansers toonden ons de verschillende danspassen terwijl de deskundige uitleg gegeven werd door Jeanne Brabants, een autoriteit in ons land als het op dansen aankomt. Maar toch kon het me niet boeien. En wanneer een zaal vol tieners niet opgezet zijn met wat ze moeten aanhoren dan kan dat behoorlijk op de zenuwen werken van de acteurs. Zo stopte Anton Cogen (die nu de commisaris speelt in Mega Mindy) een voorstelling omdat het te rumoerig was in de zaal.
Ik heb er ook fantastische stukken gezien, stukken die me altijd bijgebleven zijn. Zo heb ik Jan Decleir “De Obscene Fabels” van Dario Fo zien brengen. Nog zo een onvergetelijke middag heb ik beleefd dankzij Walter van den Broeck zijn “Groenten uit Balen”. Een hoofdrol was daarin weggelegd voor Willy Van Heesvelde die ik beter kende als “Magister Magius”, een jeugdreeks die toen op de BRT liep.
Maar vorige week zat ik dus nog eens in die zaal. Eerder toevallig. Mijn dochter vroeg me of ik haar tot daar zou kunnen rijden. Ze wou er een voorstelling bijwonen van de zesdejaars van het Jan-van-Ruusbroeckollege. Die jongens en meisjes wilden ons hun versie van”Pinokkio” tonen. Mijn dochter en ik kennen één van die meisjes. Dus, in plaats van over en weer te rijden ben ik er gebleven. Het was een feest om die jongeren bezig te zien. Er werd geacteerd, gezongen, gedanst, muziek gemaakt dat het een lieve lust was. Hier moet enorm veel tijd en energie in gestoken zijn. Maar het resultaat mocht dan ook gezien worden. Hoed af voor iedereen die hieraan meegewerkt heeft en in het bijzonder voor het meisje die de slet speelde die Pinokkio van de wijs wou brengen.
1 opmerking:
Beste Jos,
Straf dat jij je dit alles nog kan herinneren uit onze schooltijd op Erasmus.
Groenten uit Balen kan ik mij nog levendig voorstellen.En er was ook nog een bewogen optreden van Leen Persyn (propjes papier op het podium).
De voorstelling met het Koninklijk Ballet van Vlaanderen was volgens mij in het Paleis voor Schone Kunsten.
Dat waren nog eens toffe tijden.
de groeten van een oud-klasgenoot,
Geert De Coninck
Een reactie posten