Dag Zon

Sinds de kinderen enkele weken geleden het zwembad geplaatst hebben is het aan mij om er voor te zorgen dat het water proper blijft. Chloor -en Ph waarden controleren en zo nodig bijsturen, vuil verwijderen. Elke twee à drie dagen. Zo ook gisteren. Mijn schepnet in het water wadend, op zoek naar restjes van uiteen gebrokkelde bladeren. De in het water weerspiegelende zon nodigde mij uit. En waarom ook niet. Ik gooide mijn kleren in het gras en liet me in het water glijden. In het verdomd koude maar enorm deugddoende water. Minutenlang heb ik gedobberd.

Dit verkwikkende bad bracht me op een idee. Zon, geen zuchtje wind. Ideaal voor een fietstochtje. De banden van mijn rammelend vehikel voorzien van de nodige druk, niet te veel druk. Ze zouden kunnen springen. Alleen op pad. Op een fietspad. Dan merk je dingen op die anders niet zouden opvallen. Zo is een reclame paneel van Sloggi nog indrukwekkender als je dat vanaf een paar meter afstand aan achttien per uur voorbijrijdt, dan vanaf enkele tientallen meter aan zeventig per uur.

Achttien per uur. Ik moest aan Pieter denken. Lang geleden dat we hem gezien hebben. Achttien per uur. Aan dat gemiddelde loopt hij zijn wedstrijden.
Zeventig per uur. Ik moest aan de politie van het Brusselse Hoofdstedelijke gewest denken. Je mag er maar vijftig. Ik wist het niet. Ik verwacht binnenkort dus iets in mijn brievenbus.

Ondertussen een tiental voor zich uit starende vissers voorbij gereden. Omgeven met een stilte, verzameld rondom een in het groen verstopte visvijver. Verderop vraag ik me af hoe mensen er in slagen van hun tuinen juweeltjes te maken. Of zij hebben veel tijd. Of ze hebben veel geld en huren een tuinman in. Of ze hebben veel tijd en geld. Wat heb ik?

Ik heb Sofie. Ik niet alleen. Wij allemaal hebben Sofie. Sofie blijkt de Marc Galle van haar tijd te worden. Sofie leert me dat “als een kip naar een onweer kijken” en “dat slaat als een lul op een drumstel” spreekwoorden zijn. Sofie studeerde af als kunstenares in woorden. Sofie blogt ook. Sofie leert me dat met heel eenvoudige woorden iets heel moois kan gemaakt worden. Bedankt, Sofie.