Het weekend bood zich veelbelovend aan. Vrijdagavond zou veel verduidelijken. Zes keer tweehonderd meter. Ideaal om te testen hoe snel we nog kunnen gaan. Zaterdag even recupereren en als supporter de 10 km van Mechelen meemaken. Zondag aan de start staan van de Pegasusjogging. Helaas is het anders uitgedraaid.
De eerste tweehonderd meter waren nog maar enkele meters gevorderd toen een spier in de binnenkant van mijn dij het nodig vond een pijnprikkel naar mijn hersenen te sturen. Ik heb die tweehonderd meter afgewerkt, heel voorzichtig, hopend dat de pijn zou uitsterven. 32” wees de chrono aan. Niet slecht wetende dat je op ralenti gelopen hebt. Maar ’t was wel gedaan met trainen. Zou het toeval zijn? Terug een week aan ’t werk. De stress die op de spieren slaat? Het is niet de eerste keer dat ik op de vrijdagavondtraining ervaar dat mijn benen vierkant draaien na een werkweek. En toch voel ik dat een 1000 onder de drie minuten dit seizoen moet kunnen. De Pegasusjogging mag ik op mijn buik schrijven. Afwachten dan maar of ik volgende zondag de start haal in Melsbroek. Maar vooral wil ik trainen, werken aan mijn snelheid. Maar nu dus even niet.
Vandaag dus als toeschouwer in Mechelen. Vanmiddag werden in de Nekker ook twee voetbalwedstrijden afgewerkt. Of het toeval is weet ik niet maar het ging telkens tussen een Franstalig en een Engelstalig elftal. Heel interessant trouwens. Het liet me toe mijn woordenschat met enkele Engelse krachttermen te verrijken. Ik heb er gisteren ook een paar gebruikt.
1 opmerking:
Jos,
Ik wens je veel beterschap en hoop dat er een einde komt aan je steeds terukomende blessures. Hou er de moed in.
Laatst toen ik op de crosstrainer in de zweterige fitnessruimte stond en het zonnetje buiten zag schijnen kwamen de loopkriebels ook bij mij weer naar boven. Toen ik enkele dagen later mijn conditietest aflegde en de begeleider zei dat ik indien mijn knie nog wat meer aangesterkt zou zijn , want pijn voel ik niet meer, ik misschien terug zou kunnen starten met de start to run had ik terug wat hoop....want aan mijn conditie ligt het niet, ik heb sterke vooruitgang gemaakt, maar vanmorgen las ik in een bijlage van de krant wat er nog komen kan bij nog meer slijtage van het kraakbeen en gewrichten zoals voortdurende pijn die niet meer weggaat tot knieprothese als laatste oplossing dacht ik...toch maar niet en laat het me maar houden bij spinning(voor de groepssfeer) en fietsen in het zonnetje en met pijn in het hart besef ik dan hoezeer ik de companie en de goede babbels mis van jullie allemaal.
Lieve
Een reactie posten