"Het overlegmodel op louter federaal niveau heeft zijn limieten bereikt". Met die woorden gaf Yves Leterme er de brui aan. Een volgende stap is gezet in de afbraak van ons land. Niet dat ik er tranen voor zal laten. Er zijn zo van die dingen die je in je jeugd ervaart, die je aan het denken brengen, die je een mening doet vormen.
Gewoond in Schaarbeek, gemeente van een burgemeester die er een apartheidsregime op nahield voor de Nederlandstalige inwoners. Lid geweest van de sportkring van de luchtmacht waar het Frans de voertaal was. Uitgescholden voor “sale Flamand” tijdens een tennispartijtje. De persoon in kwestie (een telg uit een familie waarvan mij is wijs gemaakt dat die banden heeft met het koningshuis) heeft zich onmiddellijk geëxcuseerd toen hij zag dat ik zijn reactie niet kon appreciëren. Hockey gespeeld in Vlaamse steden waar dan plots Frans gesproken werd. In plaats van in Gent te spelen gebeurde dat in “La Gantoise”. De club in Brasschaat heette “Les Dragons”. Verloochenaars van hun Vlaanderen. Zo zag ik dat.
Het mooie van dit alles is dat ik hierdoor de Franse taal aangeleerd heb. Iets waar ons onderwijs niet in lukt. Ik vind dat nochtans een belangrijke troef in onze Belgenland. Of we nu splitsen of niet, altijd zullen we te maken hebben met onze Waalse vrienden. Al verschillende jaren probeer ik mijn dochters naar een taalvakantiekamp te sturen. Zonder succes. Nochtans is dat de enige manier om de taal van Molière onder de knie te krijgen. Al wat je geleerd heb in de praktijk gebruiken en vooral durven te gebruiken. Ik maak vandaag ook nog fouten in het Frans maar ze verstaan mij. Vraag Walen een woord, laat staan een zin in het Nederlands te zeggen. Ze staan met hun mond vol tanden.
Waarom de Walen onze taal niet machtig zijn? Geen idee. Zelfs het Engels lukt hen niet. Nochtans ook een internationale veel gebruikte taal. Sinds kort heb ik een Waalse collega die zich perfect kan uitdrukken in het Nederlands. Als hij het kan, waarom de anderen niet? Voor alle duidelijkheid. Ik apprecieer onze landgenoten. Maar ze mogen niet overdrijven. Respect moet van twee kanten komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten