donderdag 4 december 2008

Gevaarlijk spel: wat er echt gebeurd is.

Wat ik in mijn vorig bericht beschreven heb, bevatte waarheden en onwaarheden.

Mijn madame heeft me inderdaad aangesproken met mijn voornaam en, inderdaad, dat is haar gewoonte niet. Nu, ik ga jullie niet verklappen welke koosnaampjes ze dan wel gebruikt. Dat zou ons te ver leiden. De vraag die ze me wel stelde? “Als ik volgend jaar terug een marathon zou lopen, ga je me dan terug steunen en begeleiden? Zie je dat zitten?”. Ik moest niet lang nadenken en antwoordde: “Ja”.

Ik had zaterdag inderdaad een fijn gesprek met die dame. En ik ben inderdaad even later vertrokken. Zover het ware gedeelte. Wat is er dan wel gebeurd? Ik kreeg een telefoontje van mijn jongste dochter. Ze voelde zich niet lekker. Ik, de goedheid zelve, heb dan mijn spullen gepakt en ben naar huis gereden.

2 opmerkingen:

pdb zei

Ze heeft mij zaterdag net dezelfde vraag gesteld!!!!!!!!!! En ik heb ook ja geantwoord.
Dus...........van ons zal het niet afhangen!
Annick

Anoniem zei

Yvonne,
zeker nog eens meedoen , het voorbereiden laat ik aan anderen over maar als supporter ben ik zeker paraat!

Lieve