maandag 2 februari 2009

Katastroof

Ik heb een heel interessante week meegemaakt. Dat kwam omdat ik trainer was. Een bonte verzameling jongeren mocht ik onder mijn hoede nemen. Meestal ging dat gemakkelijk, af en toe had ik het moeilijk. Moeilijk om niet uit mijn krammen te schieten.

“Met de wijven niks als last”. Zo sterk als Katastroof het zong zou ik het niet willen stellen. Maar het was wel opvallend dat ik met de jongens geen problemen had.

Diezelfde jongeren zijn enorm actief op het internet. Allen zijn ze lid van de Facebook-gemeenschap. Ik reken me ook nog bij de groep van de “actieven” en heb ook een Facebook profiel aangemaakt. Algauw kreeg ik “vriendschapsverzoeken”. De jeugd wou mij als vriend. Ik ging dan ook graag op hun uitnodigingen in. Nadeel voor hen, maar voordeel voor mij is dat ik hun doen en laten kan volgen.

Zo ontdekte ik een afbeelding waarop een voor mij welbekend iemand te zien is, op weg naar een feestje, bengelend rond een lantaarnpaal, in een pose die je eerder van Tanja Dexters zou verwachten. Vooraleer jullie je van alles beginnen voor te stellen, het was al bij al heel onschuldig.

Ik maak er geen problemen van. Ooit zal het wel beteren. Eens 18 zal de volwassenheid de bovenhand nemen. Of toch niet?

1 opmerking:

Anoniem zei

Jos, het betert wel na 18 jaar en we spreken van ondervinding, vooral als ze gaan studeren en ze zijn een weekje van huis dan is het weekend eens zo plezant en beseffen ze ook wel dat het thuis nog zo slecht niet is.

Nog wat geduld zou ik zeggen....
Lieve en Dirk